عملکرد اساسی یک پوزیشنر انتقال و هدایت هوای تحتفشار به محرک یا عملگر شیر است، بهگونهای که موقعیت ساقه یا شفت شیر مطابق با نقطه تنظیمشده سیستم کنترل باشد. از پوزیشنر معمولاً زمانی استفاده میشود که ولو (شیر) تحتفشار بوده و به فشارشکن نیاز دارد. یک پوزیشنر، نیاز به بازخورد و فیدبک موقعیتی از جانب میله یا شفت شیر دارد و فشار پنوماتیکی را به محرک شیر برای باز و بسته شدن شیر هدایت میکند؛ درواقع پوزیشنر یک سیگنال فیدبک به اتاق کنترل ارسال مینماید و موقعیت جدید شیر کنترل را اعلام مینماید تا کاربر اتاق کنترل اطمینان پیدا کند که شیر بهاندازه سیگنال ارسالشده باز یا بسته شده است.
به عبارتی پوزیشنر موقعیت از پیش تعیینشده شیر (متغیر کنترلشده) را به سیگنال ورودی (متغیر مرجع) ارجاع میدهد. سیگنال کنترلی صادرشده توسط تجهیزات اتوماسیون پنوماتیکی یا الکتریکی (کنترلر، ایستگاه کنترل، سیستم کنترل فرآیند) با موقعیت یا زاویه باز شیر کنترل مقایسه میشود و فشار سیگنال خروجی مربوطه تأمین میشود. پوزیشنرها معمولاً بهعنوان تقویتکننده سروو (servo-booster) مورداستفاده قرار میگیرند، چراکه آنها سیگنالهای کممصرف را به فشارهای سیگنالی متناسب با حداکثر فشار تأمین (6 bar/90 psi) تبدیل میکنند.
واحدهای پردازشی ممکن است از سیگنالینگ فشار پنوماتیکی بهعنوان نقطه تنظیم کنترل در شیرهای کنترل استفاده کنند. فشار معمولاً بین 20.7 تا 103 کیلو پاسکال (۳ تا ۱۵ پوند بر اینچ مربع) تعدیل میشود تا شیر از موقعیت 0 به 100٪ برسد.
بهطورکلی پوزیشنر دو عمل تنظیم و تقویت سیگنال کنترلی را بر عهده دارد و به این صورت عمل میکند که موقعیت ولو را با فرمان کنترلی که از اتاق کنترل بهصورت سیگنال الکترونیکی ارسال میشود را مقایسه کرده و درنتیجه موقعیت ولو را متناسب با سیگنال دریافتی تنظیم میکند.