استیم تراپ اسپیراکس سارکو


به تجهیزی که توسط مکانیزمی مشخص کندانس را از سیستم خارج می­کند و اجازه­ خروج

بخارزنده را نمی­ دهد، تله بخار می­گویند. تمام تله بخارها دارای یک اوریفیس هستند که

مابین سیستم بالادست و پایین دست آن قرار دارد و به دلیل این اختلاف فشار کندانس از

این اوریفیس خارج می­ شود.

تله بخار ها شیرهای اتوماتیکی هستند،که به منظور به دام انداختن بخار و استفاده از انرژی

حداکثری آن و خروج هوا ،آب مقطر و گازهای غیر قابل تراکم به کار می روند و می توان گفت

مبنای کار این شیر بر جدا نمودن عوامل کاهش ضریب انتقال حرارت که در اثر مخلوط شدن

آنها با بخار صورت می گیرد، می باشد .

تله های بخار نوعی از ولوهای اتوماتیک هستند که میعانات گازی ( یعنی بخار مایع ) و گازهای غیر قابل تراکم را فیلتر می کنند .در صنعت، بخار به صورت منظم برای گرمایش یا به عنوان یک نیروی محرکه برای توان مکانیکی مورد استفاده قرار می گیرد. تله های بخار در این چنین کاربردهایی مورد استفاده قرار می گیرند تا اطمینان حاصل شود که بخار تلف نمی شود..



موسسه ملی استاندارد آمریکا تله های بخار را به صورت زیر تعریف می کند:ولوی که به صورت اتوماتیک ، میعانات گازی را از محفظه حاوی بخار جدا کرده و برای نگه داشتن بخار محکم باقی می ماند یا در صورت لزوم به بخار اجازه جریان یافتن در یک سرعت کنترل شده یا تنظیم شده را می دهد..همچنین بیشتر تله های بخار ، گازهای غیر قابل تراکم را به منظور نگه داشتن بخار عبور می دهند.



چرا تله های بخار نصب می شوند ؟



وقتی آب تبخیر می شود ، بخار تشکیل می شود..برای اینکه فرآیند تبخیر رخ دهد ، باید به مولکول های آب انرژی کافی داده شود که پیوند بین مولکول ها ( پیوندهای هیدروژنی ) را بشکند..این انرژی داده شده برای تبدیل مایع به گاز، “گرمای نهان” نامیده می شود..فرآیندهای گرمایی مبتنی بر بخار از گرمای نهان استفاده کرده و آن را به محصول معینی انتقال می دهند..هنگامی که این کار انجام می شود( یعنی بخار ، گرمای نهان خود را از دست می دهد) ، بخار متراکم شده و به “بخار مایع ” تبدیل می شود..به عبارت دیگر “بخار مایع” قادر به انجام کاری است که بخار نیست..بنابراین اگر “بخار مایع” در حد ممکن سریعا چه از لوله انتقال بخار چه در یک مبدل حرارتی خارج نشود، راندمان گرمایی تحت تاثیر قرار می گیرد



توضیح مراحل مختلف GIF :



وقتی بخار وارد می شود ، محصول درون کتری پوشش دار گرم می شود.



وقتی بخار این کار را انجام می دهد ، بخار متراکم شده و به “بخار مایع” تبدیل می شود.



مساحت سطح انتقال حرارت شروع به کم شدن می کند چون “بخار مایع” تولید می شود ، بنابراین “بخار مایع” باید خارج شود.



اگر تخلیه “بخار مایع” یا میعانات به وسیله باز کردن تنها یک ولو معمولی باشد ، نشت بخار روی می دهد.



اما یک تله بخار تنها “بخار مایع” یا میعانات را تخلیه می کند در حالی که مانع هرگونه نشت بخار می شود.



اشتباه استفاده از یک ولو دستی چیست ؟



گاهی اوقات اعتقاد براین است که بار میعانات می تواند با یک ولو به جای تله بخار با تنظیم آسان باز شدن ولو به صورت دستی مطابق با میعانات تولید شده، به طور منظم تنظیم شود .



به لحاظ تئوری این امکان پذیر است. با این حال طیف وسیعی از شرایط برای دستیابی به این موضوع لازم است به طوری که خیلی محدود بوده و در عمل یک راه حل واقع بینانه ای نیست.



بزرگ ترین مشکل استفاده از این روش این است که باز شدن ولو با تخلیه یک میزان ثابتی از سیال باید تنظیم شود به این معنی که نوسانات در بار میعانات نمی تواند جبران شود. در واقع میزان میعانات تولید شده در یک سیستم مشخص ثابت نیست.



در مورد تجهیزات ، بار میعانات در راه اندازی متفاوت از آن در طول عملیات عادی است. همچنین نوسانات در بار محصول منجر به تفاوت هایی در میزان میعانات تولید شده می شود.



به طور مشابه در مورد لوله انتقال بخار، نیروی میعانات ممکن است بسته به درجه حرارت هوای بیرون متفاوت باشد.



اگر دستگاه نتواند به نوسانات موجود در بار میعانات پاسخ دهد ، میعاناتی که باید تخلیه شود به جای آن درون تجهیز یا لوله باقی می ماند و راندمان گرمایی را تحت تاثیر قرار می دهد.



از سوی دیگر وقتی بار میعانات کم می شود ، نشت بخار رخ می دهد و بخار تلف می شود.